- başmaqlı
- sif. Başmaq geymiş, ayaqlarında başmaq olan. Arvad, kişi, oğlan, qız; Gön çarıqlı, başmaqlı; Gedir qoruq-qaytaqsız; Gəlin, qızlar yaşmaqlı. A. S.. Ortaboylu, arıq, başmaqlı bir kişi məsciddən çıxıb gəldi. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.